Boogconstructie opgebouwd uit kleine steenstukken waarmee grote overspanning*en gemaakt kunnen worden. Is tijdens het Romeinse Rijk, rond het begin van onze jaartelling, tot ontwikkeling gekomen. De (vaak uitsluitend verticale) belasting wordt via het gewelf afgevoerd naar de steunpunten die behalve verticale ook horizontale krachten moeten kunnen opnemen. Laatste genoemde krachten kunnen worden opgenomen door steunberen* of door een trekstang. Het gewelf is door de Romeinen in verschillende vormen toegepast: a) tongewelf; b) koepelgewelf; c) kruisgewelf (eigenlijk een doorsnijding van twee tongewelven).

figuur 1